محسن نوروزی

کمبود آب شرب از جمله بزرگترین چالش های محیط زیستی پیش روی جوامع بشری در قرن حاضر است. این امر سبب تلاش روزافزون برای یافتن رویکرهای تأمین پایدار آب شرب، بویژه از طریق نمک زدایی آب دریا شده است. با توجه به کمبود مبرم آب آشامیدنی در بندربوشهر، برای نخستین بار سعی شده است تا ضمن طراحی واحد شیرین سازی آب خلیج فارس به روش اسمز معکوس در پاسخ به نیاز آب شرب جمعیت این شهر، پیامدهای محیط زیستی، انتشار گازهای گلخانه ای و میزان انرژی مود نیاز این پروژه به طور کامل کمی سازی گردد. از این رو، در مطالعۀ حاضر بر مبنای شواهد میدانی، از سه نقطه از سواحل شهر بوشهر نمونه گیری صورت گرفت و خصوصیات فزیکی شیمیایی آب تعیین گردید. در ادامه، طراحی سیستم آب شیرین کن بر مبنای نیاز آبی در محیط نرم افزار WAVE صورت پذیرفت. در نهایت پیامدهای محیط زیستی، انتشار گازهای گلخانه ای و میزان انرژی مود نیاز در محیط نرم افزار Sima Pro (v 9.4) و با بهره گیری از پایگاه داده ها Ecoinvent v.3.4، کمی سازی شد. برای این منظور، سیاهه داده ها، بر مبنای مطالعات آزمایشگاهی و انجام آزمایش های مختلف گردآوری گردید. به منظور استانداردسازی و انجام تحلیل های مقایسه ای، از دستورالعمل استاندارد ISO 14040 و ISO 14044 بهره گرفته شد. جهت آنالیز داده ها و ارزیابی چرخۀ حیات، تولید 1 مترمکعب آب آشامیدنی، از روش ReCiPe2016، محاسبه میزان مصرف انرژی از روش Chemical Energy Demand (CED) و محاسبۀ انتشار گازهای گلخانه ای از روش IPCC استفاده گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین پیامد تولید آب شرب از خلیج فارس به روش اسمز معکوس، عمدتاً برروی سمیت سرطان زای انسانی 61% و درجۀ دوم برروی گرمایش جهانی 16% تأثیر گذارد. در عمدۀ طبقات، پیامدهای ظاهر شده به ترتیب متأثر از پارامترهای اولیه آب خوراک و به ترتیب شامل عوامل > > Cl- >