محمد واقفی

از آنجا که رودخانه های طبیعی بهندرت در مسییری مستقیم جریان دارند و معمولاً در الگویی نامنظم مسیر خود را طی می کنند. لذا مطالعه جریان در کانالهای خمیده و قوسیی شکل در بررسی ریختشناسی رودخانه ها همواره از اهمیت زیادی برخوردار بوده است. از طرفی احداث هرگونه مانع مانند پایه پل و صیفحات مسترر در مقابل جریان باع پدید آمدن آبشستگی موضعی در اطراف مانع میشود. مقایسه این آبشستگی نسبت به آبشستگی ناشی از قوس بدون سازه در جریانهای نزدیک به سرعت بحرانی میتواند برای مهندسان رودخانه جذاب باشد. در این مقاله به بررسی آزمایشگاهی آبشستگی صیفحات مستقر منفرد و دوتایی پرداخته شده و تغییرات توپوگرافی بستر با ، قوس تند تحت تأثیر جداگانه سیازه های رودخانهای نظیر پایه پل منفرد آبشستگی قوس بدون سازه هیدرولیکی و در شرایط جریان یکسان مقایسه شده است. نتایج آزمایشات نشان داد که استفاده از دو عدد صفحه مستغر با درصدی عمق آبشستگی نسبت به تک پایه، تأثیر زیادی در جلوگیری از پیشروی 39 فاصیله مرکز تا مرکز صیفحات معادل قطر پایه پل، علاوه بر کاهش رسوبات به سمت به پایین دست کانال دارد. بحث پیرامون نتایج بهدست آمده از این تحقیق از قسمتهای دیگر ارائه شده در این مقاله است.