محمد واقفی

امروزه همگام با رشد صنعت ساختمان سازی در دنیا، کیفیت و سرعت ساخت مورد توجه قرار گرفته و درحال توسعه است. از این رو، سازه های سرد نورد شده به عنوان یکی از تولیدات نوین صنعت ساخت وساز به دلیل کیفیت مناسب ساخت، سرعت بالای اجرا و مقاومت در برابر زلزله پا به عرصه ساخت وساز گذاشته و مورد استقبال قرار گرفته است. با توجه به اهمیت بحث خرابی پیشرونده در سازه ها و ضرورت مقابله با آن، در این پژوهش خرابی پیشرونده سازه فولادی سرد نورد شده مورد ارزیابی قرار می گیرد. خرابی پیشرونده، با گسیختگی موضعی در یک بخش از سازه شروع و به خرابی عمده در آن ختم می شود و پایداری سازه را تهدید می کند. در این پژوهش، به بررسی خرابی پیشرونده با خرابی اولیه وسیع، حذف المانهای استاد و مهاربند، پرداخته شده است، درحالیکه در بسیاری از تحقیقات صورت گرفته تاکنون در حوزه خرابی پیشرونده سازه فولادی سرد نورد شده، تنها به میزان خرابی اولیه محدود بسنده کرده اند. در تحقیق حاضر به بررسی 15 مدل ساختمانی از روش دینامیکی غیرخطی برای تحلیل سازههای 2 و 3 و 4 طبقه و 10 مدل ساختمانی از روش استاتیکی غیرخطی برای تحلیل سازه 2 طبقه پرداخته شده است سپس با مقایسه و تحلیل دو روش مذکور، ضریب افزایش دینامیکی پیشنهادی ارائه شده است. نتایج در قالب تغییرمکان حداکثر و نهایی، وضعیت مفاصل پلاستیک تشکیل شده، پاسخ دینامیکی و چگونگی توزیع تنش محوری در المانهای سازه بیان و تفسیر شدهاند. برای تحلیل و تخمین آسیب پذیری، سازه به صورت 3 بعدی مدلسازی شده است. بر اساس یافته ها، در تمامی مدلها با تعداد طبقات 2 ، 3 و یا 4 طبقه، سازه تحت خرابی اولیه محدود، پایدار می ماند در حالیکه آسیبپذیری سازه تحت خرابی اولیه وسیع با افزایش تعداد طبقات، افزایش مییاید و قابلیت اطمینان سازه در برابر خرابی پیشرونده کاهش می یابد. می توان ضریب افزایش دینامیکی برای سازههای 2 و 3 طبقه تحت خرابی اولیه محدود 1/4، تحت خرابی وسیع متقارن عدد 1/1 و برای خرابی وسیع نامتقارن عدد 1/7 را در نظر گرفت و در تمامی سناریوها عدد پیشنهادی آیین نامه، محافظه کارانه است.