محمد واقفی

در سالهای اخیر تعداد ساختمان هایی که در اثر از دست دادن اعضای باربر ثقلی خود دچار خرابی شده اند، افزایش پیدا کرده است و طراحی سازه ها به طوری که علاوه بر زلزله در مقابل خرابی پیشرونده نیز مقاوم باشند، اهمیت پیدا کرده است. خرابی پیشرونده، گسترش زنجیروار خرابی در یک سازه می باشد که حداقل با خرابی یک عضو بحرانی سازه ای شروع شده و به طور پیوسته به سایر اعضای سازه ای منتقل می شود و خرابی وسیعی را در سازه ایجاد می کند، که در نهایت باعث خرابی کل یا بخش بزرگی از سازه می شود. علیرغم وارد شدن بحث خرابی پیشرونده در آیین نامه ها و حتی داشتن آیین نامه خاص، اما هنوز مسائل بسیاری در این خصوص است که نیاز به بررسی و شناخت دقیقتری دارند. یکی از این موراد بحث میانقاب و تاثیر آن در خرابی پیشرونده می باشد. از آنجایی که میانقاب تاثیر بسزایی در پاسخ سازه تحت بار جانبی دارد و باعث افزایش سختی و مقاومت سازه می شود، لازم است که تاثیر میانقاب در خرابی پیشرونده به صورت خرابی وسیع بررسی شود. در این مقاله به بررسی اثر وجود میانقاب در حالتی که از نوع ساندویچ پانل استفاده شده، روی خرابی پیشرونده با خرابی اولیه وسیع در قاب های فولادی با استفاده از نرم افزار SAP2000 پرداخته می شود. هدف اصلی استفاده از این روش، کاهش خرابی می باشد.