ماندانا زارعی

زخم ها از جمله مشکلاتی است که اکثر افراد در طول زندگی خود با آن مواجه شده اند. برخی از زخم ها به سادگی و با مراقبت های ساده بهبود پیدا می کنند، اما برخی از زخمهای مزمن و عمیق مانند زخم های دیابتیک و زخم های ناشی از حوادث وسوانح مختلف نیاز به مداخلات درمانی دارند. یکی از عوامل موثر در بهبود زخم استفاده از پانسمان مناسب است. آلژینات یک پلی ساکارید دریایی است که در تمام جلبک های قهوه ای یافت می شود این ترکیب به دلیل داشتن خصوصیاتی مفید همچون سازگاری زیستی بالا، زیست تخریب پذیر بودن، سمیت پایین و خاصیت تشکیل ژل به طور گسترده ای در بیومتریال پزشکی استفاده می شود. با توجه به نظریه ترمیم زخم در محیط مرطوب، این ماده گزینه مناسبی برای تهیه پانسمان با ویژگی های جدید بوده و تغییرات شیمیایی در گروهای کربوکسیل یا هیدروکسیل آلژینات، نویدی برای بدست آوردن مواد زیستی جدید و مفید است. آلژینات برای تهیه پانسمان همچنین به صورت ترکیب با مواد دیگری چون کیتوزان، کلاژن، فیبرین و افزودنی های تخصصی دیگر به کار برده می شود و محققان با به دست آوردن ترکیبات بهینه از این مواد ، توانسته اند پانسمان های با خصوصیات ویژه و مناسب برای ترمیم زخم های خاص و بدخیم تولید کنند. با توجه تحقیقات انجام شده در سال های اخیر، پانسمان و پوشش های زخم بندی تهیه شده با این ماده و ترکیبات آن نسبت به پانسمان های معمول کارایی بهتری درترمیم سریعتر زخم داشته اند. با توجه به هزینه های بالای ترمیم زخم های مزمن و بدخیم، چه از نظر مالی وچه از نظر آثار اجتماعی و روانی این مسئله، استفاده از این پانسمان ها هم می تواند هزینه های مراقبت از این زخم ها را کاهش داده وهم به بهبود میلیون ها بیمار با زخم های مزمن کمک نماید.