ماندانا زارعی

جلبک ها به عنوان منابع بالقوه برای انرژی های تجدید پذیردر نظر گرفته می شوند. اما برای تولید سوخت زیستی از جلبک ها که از نظر اقتصادی بصرفه باشد، نیاز به بهینه سازی شرایط رشد بیومس جلبکها می باشد. بررسی فاضلابهای شهری، کشاورزی و صنعتی مشخص نموده است که این پساب ها مکانهای مناسبی برای رشد جلبک ها به منظور تولید سوخت زیستی هستند. وجود مواد غذایی مغذی مورد نیاز برای رشد جلبک ها در فاضلاب ها باعث افزایش رشد و پرورش آنها میشود و توده زیستی قابل توجهی به منظور تولید سوخت از جلبک ها به دست می آید. هیدروژن یکی از سوخت های آینده خواهد بود اما در حال حاضر نقطه ضعف هیدروژن این است که ازسوختهای فسیلی که باعث آلودگی هستند ایجاد می شود. بیو هیدروژن تولید شده از جلبکها نه تنها یک منبع پاک انرژی محسوب می گردد بلکه می تواند جایگزینمناسبی برای بنزین باشد. تولید بیو هیدروژن از جلبکها محاسن و معایبی دارد که امکان برطرف کردن آنها با دستکاری در چرخه فتوسنتری آن ها امکان پذیر است.