ماندانا زارعی

آپتامرها به عنوان آنتی بادی های شیمیایی شناخته می شوند که به راحتی می توانند به داروها، حسگرها، تقویت کننده ها سیگنال یا نانوحامل ها متصل گردند و باعث عامل سازی مرتبط شوند. استفاده از آپتامرهای هدایت شونده، به ویژه در مورد نانو داروها، نتایج قابل توجهی نسبت به استفاده از داروهای مشابه بدون آپتامر ارائه داده است. تمرکز ویژه این مقاله بر ترانوستیک های مبتنی بر آپتامر، بیوسنینگ ، تصویربرداری زیستی، تقویت دارو و تحویل هدفمند دارو است. ترانوستیک های مبتنی بر آپتامر در حوزه زیست پزشکی، امکان تشخیص و درمان هم زمان را فراهم می کنند. ترانوستیک ها با استفاده از آپتامرها به عنوان لیگاندهای هدف گیری، قادر به تشخیص بیماری و هدایت دارو به ناحیه موردنظر در بدن هستند. بیوسنینگ یکی از کاربردهای مهم آپتامرها است که در آن آپتامرها به عنوان لیگاندهای هدف گیری در سامانه های بیولوژیکی مورداستفاده قرار می گیرند. این فناوری می تواند در تشخیص بیماری ها، مطالعه عملکرد سلول ها و بررسی واکنش های زیستی مفید باشد. تصویربرداری زیستی نیز از آپتامرها به عنوان لیگاندهای هدف گیری استفاده می کند . با استفاده از آپتامرها، می توان تصاویر دقیق تری از ساختارهای زیستی در بدن به دست آورد. این فناوری می تواند در تشخیص بیماری ها و بررسی تغییرات زیستی در سطح سلولی و مولکولی مفید باشد. تقویت دارو نیز یکی از کاربردهای مهم آپتامرها است. با استفاده از آپتامرها، می توان داروها را به صورت هدفمند به ناحیه های موردنیاز در بدن هدایت کرد. این امر بهبود مؤثری در اثربخشی درمان و کاهش اثرات جانبی داروها به همراه دارد.