ماندانا زارعی

حضور تعداد زیادی از میکروارگانیسم ها، درون مزوهیل بسیاری از گونه های اسفنج به اثبات رسیده است. هدف از این تحقیق تعیین خواص ضد قارچی باکتری های همراه با اسفنج بومی خلیج فارس می باشد که تا کنون در ایران گزارشی در این مورد ارائه نشده است. برای این منظور بافت مزوهیل اسفنج Haliclonia simulanse به دست آمده از آبهای ساحلی استان بوشهر در رقت های مختلف در محیط کشت های مناسب تلقیح گردید. در غربالگری اولیه 8 سویه به دست آمد که برای تعیین خواص ضد قارچی باکتری های جداشده، دو روش انتشار از دیسک و دیسک آگار علیه 3 سویه قارچی Rhizoctonia solani ، Penicillium italicum و Fusarium oxysporum مورد استفاده قرار گرفت. همچنین تعیین ترکیبات عصاره متانولی با استفاده از GC-MS انجام شد. شناسایی مولکولی سویه های شماره 4 و 7 که بالاترین خواص ضد قارچی را داشتند مشخص نمود که سویه شماره 4 بیشترین شباهت را در حد 98% با سویه Bacillus sp. ( با فاصله ژنتیکی 0/004 ) و سویه شماره 7 بیشترین شباهت را در حد 95% با سویه Staphylococcus haemolyticus (با فاصله ژنتیکی 0/02) دارا می باشند. سویه های شماره 4 و 7 به ترتیب با شماره های دسترسی KY31376 و KY71394 در NCBI ثبت شدند. در روش دیسک آگار Bacillus sp. با ایجاد هاله عدم رشد به قطر 33/28 میلیمتر بیشترین تاثیر ضد قارچی را بر گونه R.solani و Staphylococcus haemolyticus با ایجاد هاله عدم رشد به قطر 41/27 میلیمتر بیشترین تاثیر ضد قارچی را بر گونه F. oxysporum نشان دادند. در روش انتشار از دیسک نیز به ترتیب عصاره های متانولی سویه های Bacillus sp. و Staphylococcus haemolyticus بیشترین تاثیر ضد قارچی را داشتند.