پرویز حاجیانی

استان بوشهر با توجه به موقعیت استراتژیک خود و مرز طولانی با خلیج فارس (625 کیلومتر) و همسایگی و نزدیکی به بسیاری از کشورهای حوزه خلیج فارس و شرایط خاص اقلیمی دارای توانمندیها و پتانسیلهای مناسب در امر گسترش صادرات غیرنفتی است. برای آنکه استان بوشهر بتواند سهم مناسب و در خور شأن از صادرات غیرنفتی کشور را به خود اختصاص دهد، شناخت مزیتها و تحدیدها در قالب پژوهشهای کاربردی از ضرورتها می باشد. .به همین منظور تحقیق حاضر ضمن تقسیم عوامل مؤثر بر توسعه صادرات غیرنفتی استان بوشهر در سه حوزه عوامل ملی و سیاستهای کلان دولت، عوامل استانی و سیاستگذاریهای و عملکرد دستگاههای اجرایی استانی و در نهایت عاملین صادراتی (وضعیت صادرکنندگان و روابط حاکم بر رفتار آنها)، سعی دارد به بررسی وضعیت و نظام حاکم بر رفتار صادرکنندگان استان به عنوان عاملین و اصلی ترین مؤلفه پروسه صادرات بپردازد. «تجار» به عنوان عنصر اصلی و کلیدی پروسه تجارت، علاوه بر نقش هماهنگ کننده سایر عناصر سیستم، نقش رهبری کل سیستم را نیز به عهده دارند. از این رو در این مطالعه تلاش خواهد شد، وضعیت صادرکنندگان استان بوشهر مورد موشکافی قرارگرفته و ضمن شناخت ویژگیها، نظام حاکم بر رفتار آنها، چون مشخصات جمعیت شناختی، وضعیت شناخت از قوانین کشور و کشور میزبان، دانش بازاریابی آنها، چگونگی شناخت واستفاده از تکنولوژیهای ارتباطی و میزان شناخت بازارهای هدف و مواردی از این قبیل، مورد بحث و بررسی قرار گیرد. در این پژوهش از پرسشنامه به عنوان اصلی ترین ابزار جمع آوری اطلاعات استفاده به عمل آمده است. در کنار پرسشنامه نیز از مصاحبه و اسناد و مدارک موجود در حد ضرورت استفاده گردیده است. در مجموع 68 پرسشنامه از صادرکنندگان استان بوشهر (کسانی که کارت بازرگانی خود را از استان دریافت داشته و یا در استان به فعالیت تجاری مشغول بودند) تکمیل شده است. با توجه به اهمیت موضوع و هدف تحقیق برخی از فرضیه های این مطالعه عبارتند از: 1- صادرکنندگان استان بوشهر دارای مؤلفه های لازم برای موفقیت در بازار جهانی نیستند. 2- دید مردم استان بوشهر نسبت به صادرکنندگان دید مناسبی نمی باشد.