رسول بلاوی

جنگ میان کشورها معمولاً با ایستادگى و مقاومت ملّت ها همراه مى باشد. شاعران نیز با سروده هاى خویش با مبارزان همراهى مى کنند. ادبیات پایدارى و مقاومت در پى جدال دو نیروى ستمکار و ستمدیده شکل مى گیرد و مسیرش را با توجّه به درگیرى ها میان آنها مشخّص مى نماید. احمد سحنون از شعراى معاصر الجزایرى است که همگام با مردم مظلوم و بی-دفاع الجزایر قدم در عرصه مبارزات ضد استعماری گذاشت و با کلام سازنده و اصلاح گرانه ى خود، هموطنانش را در راه دستیابی به استقلال، آزادی و رهایی از بند استعمار یاری داد. این پژوهش «واکاوى مؤلفه هاى پایدارى در شعر معاصر الجزایر (نمونه موردى اشعار احمد سحنون)» با روشی تحلیلى – توصیفى، مؤلفه هاى پایدارى را در سروده هاى احمد سحنون مورد واکاوى قرار مى دهد. سروده هاى سحنون، حزن و اندوه ملّتى را نشان مى دهد که شاعر با سروده هایش از ایشان مى خواهد با چنگ و دندان و تمام وجود از کیان سرزمینشان دفاع نمایند و در برابر مشکلات بایستند و با اتّحاد و همدلى آنها را حل کنند. بخش گسترده ای از اشعار وى با مضمون وطن دوستى، دعوت به مبارزه، دعوت به اتّحاد، آزادى-خواهى، استقلال طلبى، تمجید از شهدا، امید و روحیه بخشی، ظلم و استبداد حاکمان، بازگشت به فرهنگ و هویّت دینی-اسلامی، ملی گرایی عربی، فلسطین، مبارزه با یهود، لبنان، دعوت به حفظ زبان عربى، جنبش آزادى بخش ملى، حبسیات و تمجید مبارزان سروده شده است. احمد سحنون تحت تأثیر دوره اى که در آن مى زیست، با باورهاى وطنى و میهنى، سعى مى کرد پیام آور امیدبخشى در سرزمینش الجزایر باشد. کاربرد درست واژگان، آمیختگى محتوا و موسیقى درونى واژگان و صدق عاطفه از بارزترین ممیزات سروده هاى وى است. شاعر چشم انتظار روزهاى پیروزى و موفقیت مردم سرزمینش است و بدان امید دارد. او شاعرى آرمانگرا بوده و براى رشد و تعالى سرزمینش و مبارزه با عناد و ستم، هیچگاه صحنه را رها نکرده است. امید وى در اشعارش، از یک طرف مخاطب را از سقوط در ورطه ناامیدى باز مى دارد و از طرفى دیگر کمک مى کند تا او واقعیت موجود را بیان نماید. روح آزاداندیش و آزادمنش او در تمام دیوانش حکمفرماست و او مى خواهد این روح را در پیکر مردم سرزمینش بدمد. یافته هاى این پژوهش نشان داد که احمد سحنون در اشعار سیاسی میدان گسترده ترى را مسأله وطن و کسب استقلال و آزادى اختصاص داده است.