رحمن دشتی

زمینه: استفاده از رویکرد های علوم رفتاری در شناسایی عوامل تاثیرگذار بر میزان مصرف برق کارمندان ساختمان های دولتی بوشهر. هدف: تعداد نسبتا بالای کارمندان در ساختمان های دولتی ایران از یک سو و بی توجهی کارمندان به مصرف برق به دلیل پرداخت هزینه ها توسط دولت سبب شد تا این پژوهش با هدف کاهش میزان مصرف برق کارمندان دولت و نزدیک شدن به میزان مصرف بهینه انجام گیرد. روش شناسی: جامعه آماری ساختمان های دولتی بوشهر می باشد. تعداد نمونه 12 سازمان است که از طریق روش نمونه گیری سیستماتیک و یا منظم انتخاب شده اند. روش پژوهش از طریق 1 تلنگرهای اقتصادرفتاری و سنجش کارایی آن از طریق مدل تفاوت در اختالفات )DID ) می باشد. یافته ها: اعمال تلنگرهای نوع اول اثرگذاری مطلوبی در کاهش میزان مصرف برق کارمندان نداشت و طی 8 ماه توانست حدود دو کیلووات ساعت میزان سرانه مصرف برق کارمندان را کاهش دهد. تلنگرهای نوع دوم توانست میزان مصرف برق سرانه کارمندان را به صورت میانگین بیش از 20 کیلووات ساعت در 8 ماه کاهش دهد.اثرگذاری سیاست ها با مدارک تحصیلی ارتباط معناداری نداشت اما با جنسیت و آب و هوا ارتباط معنا دار داشت. نتیجه گیری: تلنگرهای دوم به دلیل قراردادن کارمندان در محیطی که در آن چشم و هم چشمی وجود داشت نسبت به تلنگر نوع اول که فاقد این نکته بود از کارایی مناسبی برخوردار بود. در سیاست نوع دوم جنسیت با کارایی تلنگرها ارتباط معنا داری داشت به گونه ای که اداراتی که از فراوانی بیشتر کارمندان خانم برخوردار بودند کاهش بیشتر مصرف برق سرانه را تجربه کرده اند. 1 Difference in Difference ب از طرف دیگر از لحاظ منطقی شاید انتظار می رفت کارایی سیاست ها در ادارات و سازمان های دولتی که کارمندان آن ها دارای مدارک تحصیلی عالیه می باشند بیش از سایر ادارات باشد اما در عمل مشاهده شد که چنین برداشتی صحیح نیست.کارایی سیاست گذاری ها با آب و هوا نیز ارتباط معناداری داشت به گونه ای که با افزایش دما کارایی سیاست گذاری ها کاهش می یابد و بنابراین اثرگذاری سیاست ها در ماه های خنک بیش از ماه های گرم است.