رضا داوودی

تحقیق حاضر جهت بررسی میزان رشد و بازماندگی لارو مرحله زوآی میگوی سفید غربی(Litopenaeus vannamei)با استفاده از تغذیه جداگانه و توام با سه گونه فیتوپلانکتون متفاوت (تتراسلمیس، اسکلتونما و کیتوسروس) در طول 7 روز انجام گرفت. لاروها از مولدین پرورشی در بوشهر انتخاب گردیدند. آزمایش شامل 7 تیمار غذایی هر یک با 3 تکرار از مرحله ناپلی 5 تا ابتدای مایسیس 1 انجام گردید. نتایج آزمایش نشان داد که اگرچه بیشترین درصد بازماندگی لاروها متعلق به تیمار تک جلبکی کیتوسروس (63/66 درصد) بود اما، میان این تیمار با تیمار 5 (کیتوسروس اسکلتونما) و تیمار 7 (کیتوسروس اسکلتونما تتراسلمیس) از نظر آماری تفاوت معنی داری از نظر بقا یافت نشد (P>0.05). کم ترین میزان بازماندگی (83/38 درصد) در تیمار تک جلبکی تتراسلمیس مشاهده شد. در بررسی میزان رشد، تیمار تک جلبکی کیتوسروس با میانگین طول 17/3 میلی متر بهترین نتیجه را نشان داد، اما با توجه به آزمون دانکن در سطح اطمینان 95 درصد مشخص گردید که میان تیمارهایتک جلبکی کیتوسروس، دو جلبکی (کیتوسروس اسکلتونما) و تیمار سه جلبکی (کیتوسروس اسکلتونما تتراسلمیس) از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود ندارد (P>0.05).