رضا نجفی

هدف این پژوهش بررسی علل عدم اشتیاق جوانان به ازدواج و فرزندآوری در شهر بوشهر می‎باشد. با مطالعه پیشینه تحقیق؛ عوامل اقتصادی‎، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی، دینی- مذهبی و فردی به عنوان عوامل تأثیرگذار در عدم اشتیاق جوانان به ازدواج و فرزندآوری در شهر بوشهر با 51 زیرشاخص شناسایی گردید. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و بر اساس ماهیت و روش گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی است. جامعه ی آماری پژوهشافراد 18 تا 49 ساله مجرد شهر بوشهر می‎باشند. بر اساس جدول کرجسی و مورگان 384 نفر به‎عنوان نمونه تعیین و به‏صورت نمونه‎گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‎ها، پرسشنامه محقق ساخته 51 سؤالی است که بر اساس طیف لیکرت از 1 تا 5 نمره‎گذاری گردید. تحلیل داده‎ها روی 350 پرسشنامه تکمیل شده انجام شد. برای تحلیل داده‎ها از آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل، تحلیل رگرسیون، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک‏طرفه، آزمون تی گروه‎های مستقل و آزمون رتبه‎بندی فریدمن استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد هر 6 عامل بر عدم اشتیاق جوانان به ازدواج و فرزندآوری در شهر بوشهر تأثیر معناداری دارند. نتایج تحلیل واریانس نشان داد بین سن، میزان تحصیلات، اشتغال و میزان درآمد و عدم اشتیاق جوانان به ازدواج و فرزندآوری در شهر بوشهر تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج آزمون تی گروه‎های مستقل نیز نشان داد، بین جنسیت و مذهب به لحاظ عوامل تأثیرگذار بر افزایش جمعیت و فرزندآوری تفاوت معناداری وجود ندارد. بر اساس نتایج آزمون رتبه‎بندی فریدمن، عامل اقتصادی در اولویت اول، عامل اجتماعی اولویت دوم، عامل خانوادگی اولویت سوم، عامل فردی اولویت چهارم، عامل فرهنگی اولویت پنجم و عامل دینی- مذهبی اولویت اولویت ششم قرار دارند.