صفدر علی پور

پژوهش حاضر ارتباط میان دستکاری سود و سرمایه گذاریبیش از حد را بررسی کرده و اثر شاخص های کیفیت حسابرسی (دوره تصدی حسابرس، اندازه موسسه حسابرسی و اندازه اهمیت صاحبکار) را بر این دو متغیر تبیین کرده است. نمونه آماری پژوهش، متشکل از 124 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1385-1394 می باشد. برای سنجش آزمون فرضیه های پژوهش از مدل رگرسیون چند متغیره از نوع لاجستیک استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که، بین دستکاری سود و سرمایه گذاری بیش از حد رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.این یافته استدلال می کند که، مدیران با استفاده از اقلام تعهدی اختیاری، تصمیات نادرست سرمایه گذاری را اتخاذ می کنند و منجر به سرمایه گذاری بیش از حد می شود. همچنین، هر چند دوره تصدی بالای حسابرس باعث افزایش شناخت و تجارب حسابرس می شود، ولی به دلیل خدشه دار شدن استقلال حسابرس بر اثر روابط طولانی با صاحبکار، انگیزه های فرصت طلبانه مدیران را برای سرمایه گذاری بیش از حد ناشی از مدیریت سود بیشتر می کند. دیگر یافته های پژوهش حاکی از این است که، اندازه بزرگ موسسه حسابرسیباعث کاهش ارتباط میان دستکاری سود و سرمایه گذاری بیش از حد می شود. این دلایل ناشی از ارائه کیفیت بالای موسسات بزرگ حسابرسی می باشد که باعث کاهش اقلام تعهدی اختیاری برای دستکاری سود می شود. نهایتا" نشان داده شد که، اندازه اهمیت صاحبکار اثر معکوسی بر رابطه میان دستکاری سود و سرمایه گذاری بیش از حد دارد.در واقع، صاحبکاران با اهمیت به دلیل انتخاب حسابرسان شایسته تر، امکان استفاده از فرصت هایی که باعث کاهش تصمیمات سرمایه گذاران می شوند را کاهش می دهند.