سجاد حاجی زاده

امروزه استفاده از هیدروفویل ها، در فرم بدنه شناورهای تندرو رایج شده است. این فرم بدنه های هیدروفویلی به دلیل داشتن مقاومت پایین تر با استفاده از کاهش سطح خیس مورد توجه معماران کشتی قرار گرفته اند. در این پروژه سعی بر آن است تا تأثیر بال های اضافه شده بر بدنه ی یک مدل شناور نیمه پروازی به منظور بهبود عملکرد، با استفاده از حل عددی معادلات ناویر-استوکس، صورت پذیرد. در اینجا سعی داریم تا با اضافه کردن سازه هیدروفویل در ناحیه ای از قسمت سینه و پاشنه بخشی از لیفت هیدرودینامیکی شناور را به هیدروفویل شناور انتقال دهیم و سهم آن را در پایداری طولی و میزان مقاومت و تریم و سینکیج نمایش دهیم.