سمیه شرونی

در این پژوهش که به بررسی شکوائیه در دیوان ابن یمین فریومدی پرداخته شده است؛ شکوههای او در ذیل پنج دستۀ شخصی، اجتماعی، فلسفی، عرفانی و سیاسی مورد بررسی قرار گرفتهاند. شکوائیههای شخصی شاعر شامل شکوههای عاشقانه، شکایت از بخت و اقبال، شکوه از فقر، از مرگ، نارضایتی از ممدوحان است که بیشترین حجم دیوان ابن یمین را به خود اختصاص داده است. علاوه بر این، شکوههای عاشقانه نیز به شکوه از بی اعتنایی معشوق، فراق یار و جور و جفای معشوق تقسیم میشود. شکوههای فلسفی که نوعی گلایه از بخت و قضا و قدر و گردش روزگار است، دومین نوع شکوائیههای پرشمار ابن یمین محسوب میشود. شکوائیههای فلسفی ابن یمین شامل شکوه از قضا و قدر، جور فلک، جهان ناپایدار و دم غنیمتی است که بیشترین نوع آن شکوه از قضا و قدر است. سومین نوع پربسامد، شکوههای اجتماعی است که شامل شکوه از مردم زمانه، کسادی بازار فضل و نیرنگ و دورویی است. شکوههای عرفانی و سیاسی نیز کمترین نوع شکوائیه در دیوان ابن یمین هستند.