سمیه شرونی

احمد عزیزی و حسن حسینی از شاعران توانای معاصر و ادبیات انقلاب اسلامی هستند که با وجود شباهتهای بسیار در زبان و مضمون اشعارشان، تفاوتهایی نیز دارند که در این پژوهش به بررسی این شباهتها و تفاوتها میپردازیم. در کنار ترکیبسازیهای مشابه، و توصیفات که از خلاقیتهای شعری آنهاست؛ گستردگی دایره واژگانی در شعر عزیزی، ترکیبسازیهای بینظیر او با استفاده از پسوندهای مختلف و تاثیرپذیری او از زبان شعر حافظ عمدهترین تفاوت زبانی این دوشاعر است. به طورکلی تنوع و گستردگی مضمون و محتوا در شعر عزیزی بیشتر از حسینی است اما در شعر حسینی مضمون در مرتبۀ اول قرار میگیرد و در شعر عزیزی زبان. با وجود تفاوت جایگاه زبان و مضمون در اشعار آنها، مضامین مشترک بسیاری چون انتظار ظهور، واقعه عاشورا، بزرگداشت چهرههای مذهبی، مد و ستایش شهدا و ایثارگران، نگرانی از دست رفتن میزاث شهدا، خوداتهامی و حسرت جاماندن از کاروان شهدا در اشعارشان یافت میشود. در بررسی اشعار آنها به این نتیجه رسیدیم که حسینی از میان مضامین متنوع، چندین مضمون را برگزیده و حجم زیادی از اشعار خود را به به ستایش » هم صدا با حلق اسماعیل « به واقعۀ عاشورا، در مجموعه » گنجشک و جبرئیل « هرکدام اختصاص داده است؛ مثلاً در سرتاسر مجموعه به مضامینی چون انتظار، غم غربت، سکوت و خلوت و بازهم ستایش شهدا و رزمندگان » سفرنامه گردباد « رزمندگان و شهدای جبهه و کربلا، در پرداخته است که هرچند مضامین مختلف، اما گستردگی مضامین قابل توجه نیست. بالعکس در شعر عزیزی به مضامین بسیار متنوعی پرداخته شده اما هر کدام حجم کمی از شعر او را به خود اختصاص دادهاند. علاوه بر حجم، هر کدام از این دو شاعر گاهی به موضوعاتی متفاوتتر از دیگری نیز پرداختهاند و یا نسبت به یک مضمون خاص، دیدگاه متفاوتی دارند که بیان آنها میپردازیم.