سمیه شرونی

انسجام به گفته ی هالیدی, مفهومی معنایی با عناصرگوناگون است؛ مفهومی معنایی که به روابط موجود در متن اشاره می کند و عملکرد آن, سبب ارتباط یک بخش از متن با دیگر بخش های آن می شود. از میان انواع عناصر انسجام, نوع پیوندی آن در این پژوهش, بررسی شده و با روش توصیفی و آماری, بسامد و کارکرد عناصر انسجام پیوندی در داستان کوتاه داش آکل تحلیل شده است؛ تا نوعی ازتصویر و سبک شناسی را در ارتباط با کارکرد عناصر مذکور در این داستان به مخاطب نشان دهد. نتایج حاصل از این پژوهش, نشان دهنده ی آن است که عناصرانسجام پیوندی, نقش مهمّی در یکپارچه ساختن متن, ایفا کرده و نویسنده برای برقراری ارتباط میان حوادث داستان, به درستی از آن ها سود برده است. در مقایسه ی کلّی میان همه ی عناصر انسجام پیوندی, «عامل ربط افزایشی»با 76 نمونه, بیشترین فراوانی را دارد و سپس «ربط زمانی» با 59, «ربط تباینی» با 32 و «ربط سببی» با 11 نمونه در مراتب بعدی قرارمی گیرند. در میان انواع عناصر ربط افزایشی نیز «افزایشی توضیحی» با 65 مورد بیشترین و«افزایشی مقایسه ای» با دو مورد, کم ترین بسامد را دارند. درمیان عوامل ربط زمانی هم «ربط ترتیبی»که به بیان سلسله حوادث داستان می-پردازد و جزو اجزای جدایی ناپذیر داستان محسوب می شود, با41 نمونه, بیشترین فراوانی و«ربط انجامی» با دو نمونه, کم ترین را به خود اختصاص داده اند.