سوران رجبی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی نوروفیدبک بر کارکردهای اجرایی افراد دارای سوء مصرف مواد افیونی انجام گرفت. این پژوهش از نوع کاربردی و شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل مراجعه کنندگان به کلینیک ترک اعتیاد شفا در سال 1399 واقع در شهر بوشهر بود. 29 نفر از مردان دارای سوءمصرف مواد افیونی به صورت نمونه گیری هدفمند در دو گروه آزمایش (تعداد= 14، میانگین سن= 79/43، انحراف معیار= 8/9) و کنترل (تعداد= 15، میانگین سن=60/44، انحراف معیار=6/8) به تصادف گمارده شدند. پیش آزمون قبل از اعمال آموزش به کمک آزمون های قمار آیوا (IGT) و برج لندن (TOL) به ترتیب برای اندازه گیری توانایی تصمیم گیری و برنامه ریزی دریافت شد. پس از اعمال آموزش نوروفیدبک، بلافاصله پس آزمون از شرکت کنندگان گرفته شد. یافته های به دست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرم افزار SPSS24 نشان داد آموزش نوروفیدبک در توانایی تصمیم گیری موجب ترجیح بهتر در انتخاب های افراد با اندازۀ اثر 783/0 ani است. در مقابل، روش مذکور بر توانایی برنامه ریزی تفاوت معناداری را نشان نداد. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد آموزش به کمک نوروفیدبک می تواند بر توانایی تصمیم گیری اثرگذار باشد و می توان از این روش برای کاهش خطرپذیری افراد دارای سوء مصرف مواد افیونی استفاده کرد.