سوران رجبی

هدف ایـن پـژوهش تعیـین اثربخشـی درمـان شـناختی رفتـاری بـر وضـوح خودپنداره، افسردگ ،ی اضطراب و استرس ّتو عز نفس در دانشجویان دارای نشانگان ضرب? عشق بود. روش پژوهش نیمهآزما شی ی از نـوع پـ شی آزمـون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامع? یآمار تحق قی دانشـجویان دختـر و پسـر دانشگاه خل جی فارس بودند. نمونـ? تحقیـق 30 دانشـجوی مبـتلا بـه نشـانگان ضرب? عشق بود که به ش ةوی تصادفی ساده از ب نی 47 دانشجوی دارای نشانگان ضرب? عشق انتخاب و در دو گروه آزما شی یو کنترل جا گز نی شدند. به منظور سنجش متغیرها از پرسشنام? ضرب? عشق راس، مقیاس افسردگ ،ی اضطراب و استرس ( 21-DASS ،(?پرسشـنام عـزّت نفـس روزنبـرگ و مقیـاس وضـوح خودپنداره کمپل و همکاران استفاده شـد. گـروه آزمـایش، در 11 جلسـ? 90 دقیقه یا تحت مداخل? گروهی درمان شناختی-رفتاری قـرار گرفـت و گـروه کنترل در لیست انتظار باقی ماند. نتا جی تحل لی کوواریانس نشان داد که ب نی دو گروه آزما شی و کنترل تفاوت معناداری در متغ ری افسردگ ،ی اسـترس و عـزّت نفس وجود دارد، اما در وضوح خودپنداره تفاوت معناداری مشاهده نشد. این تحقیق نشان داد که درمان شناختی رفتـاری مـیتوانـد درمـان مناسـبی بـرای کاهش مشکلات هیجانی ّتو بهبود عز نفس در افراد دچـار نشـانگان ضـرب? عشق . باشد