سعید طهماسبی

در سال های اخیر، ثابت شده است که تاثیرات فاضلاب آبزی پروری میگو فراتر از تاثیر مواد مغذی اضافی بر فرسایش و شکوفایی جلبک است. فاضلاب میگو همچنین با انتشار اکسید نیتروژن (N2O) و متان (CH4) به اتمسفر که در آن تصفیه نشده تخلیه می شود، به تخریب لایه اوزون کمک می کند. تاثیر فاضلاب آبزی پروری میگو بر تنوع زیستی تخلیه بی وقفه پساب آبزی پروری میگو با مواد مغذی بالا به محیط مجاور بر تنوع زیستی موجودات خزنده، شناگر و پرنده چنین مناطقی تاثیر می گذارد. آب پساب غنی از مواد مغذی و سمی، مکان های پرورش، بسترهای لانه سازی، زمین های پرنده و پناهگاه های پرندگان را از بین می برد. علاوه بر این، موجودات زنده مفیدتر ممکن است از بین بروند و جای خود را به گونه های کمتر مهم اما متحمل تر از موجودات زنده بدهند. فاضلاب سمی میگو نیز بر روی جانداران تاثیر می گذارد و منجر به انقراض کامل برخی از موجودات می شود. تاثیر فاضلاب آبزی پروری میگو بر تنوع زیستی تخلیه بی وقفه پساب آبزی پروری میگو با مواد مغذی بالا به محیط مجاور بر تنوع زیستی موجودات خزنده، شناگر و پرنده چنین مناطقی تاثیر می گذارد. برخی از چالش های اجتماعی ناشی از تخلیه فاضلاب آبزی پروری میگو ناشی از مزاحمتی است که آن ها ایجاد می کنند. بوی نامطلوب، تخریب محیط زیست و عدم رعایت بهداشت مناسب ازجمله مسائل اجتماعی ناشی از عملیات آبزی پروری میگو است. تخلیه مداوم این ضایعات منجر به مشکل ایمنی مواد غذایی، کیفیت پایین سلامت، از دست دادن ارزش دارایی پرورش دهنده در دراز مدت می شود. در نتیجه این تاثیرات، مردم از مصرف موجودات آبزی از محیط های طبیعی آلوده به فاضلاب آبزی پروری منع می شوند. این امر نه تنها بر قیمت میگو تاثیر می گذارد بلکه بر درآمد و رفاه پرورش دهندگان نیز تاثیر منفی می گذارد.