سعید زارعی

مطالعات جدید نشان می دهند که همبستگی قوی بین تغییرات تنش کولمب و توزیع فضایی زلزله وجود دارد. نقشه های تغییر تنش برای خطر زلزله به منظور پیش بینی محتمل ترین مکان های لرزه ای آتی مفید است. شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد تغییرات تنش استاتیکی پس از زلزله تاثیر زیادی بر وقوع رویدادهای بعدی دارد و فعالیت گسل ها را کنترل می کند. ما دریافتیم که رویدادهای پی در پی دراطراف کرمانشاه دارای الگوهای توزیع فضایی مشخصی هستند و لرزه خیزی پس از رخدادهای اصلی با تغییر تنش کولمب همخوانی دارد. بخش غربی کمربند چین خورده و رانده زاگرس (ZFTB) زمین لرزه های بزرگی را تجربه کرده است که طی سال های 2017 - 2018 رخ داده است. این رویدادهای پی در پی می تواند استرس را بر روی گسل های اطراف وارد کند. بنابراین، ما تغییرات تنش کولمب را بر روی گسل های مجاور که در نزدیکی زمین لرزه های سه گانه اصلی قرار دارند، محاسبه کردیم. این مدل سازی به عنوان یک روش توانمند و قابل قبول در اکثر نقاط دنیا قابل استفاده است و کارهای انجام شده با استفاده از این روش نتایج قابل قبولی را ارائه کرده است. لذا در این پایان نامه از این مدل سازی برای بررسی تغییرات تنش ایجاد شده پس از 12 نوامبر 2017 استفاده شده است. نتایج تغییرات تنش کولمب زلزله اول (2017/12/11 ، Mw=7.3) نشان داد که گسل تازه آباد افزایش تنش نداشته است در حالی که در قسمتی از گسل های ازگله و سرپل ذهاب، قسمت شمال غربی گسل زاگرس مرتفع (HZF) و شمال غرب گسل MFF افزایش تنش را تجربه کرده اند. تغییرات تنش ناشی از زلزله ازگله نشان داد که افزایش تنش در قسمت های شمال غربی گسل سرپل ذهاب می تواند محرک زلزله سرپل ذهاب با بزرگای Mw=6.3 (2018/11/25) باشد. انتهای شمال غربی گسل سرپل ذهاب، اکثر بخش های گسل ازگله، انتهای جنوبی گسل خانقین، پایانه شمال غربی گسل زاگرس مرتفع افزایش تنش را تجربه کرده اند و این گسل ها می توانند کاندیدای رویدادهای آینده باشند. همچنین بررسی تغییرات در پارامتر لرزه ای b تطابق خوبی با تغییرات تنش کولمب نشان می دهد.