سعید زارعی

نرخ گشتاور بیانگر میزان انرژی است که در سامانه های دگرریختی صرف می شود و به سه روش ژئودتیکی، لرزه شناسی و زمین-شناسی به دست می آید. در این پژوهش پهنه ی لوت به 5 ناحیه ساختاری تقسیم شده است. بیشترین مقدار نرخ گشتاور بدست آمده مربوط به گشتاور ژئودتیک می باشد که برابر با Nm/yr 1019×2118/1 می باشد. نرخ گشتاور لرزه ای Nm/yr 1018×9456/3 و در نهایت نرخ گشتاور زمین شناسی نیز معادل Nm/yr1016×4882/2 محاسبه گردید. مقایسه نرخ گشتاور ژئودتیک و لرزه ای نشان می دهد دگرشکلی بین لرزه ای در پهنه لوت 07/3 برابر دگرشکلی لرزه ای در این منطقه می باشد. نسبت نرخ گشتاور لرزه ای به ژئودتیک در ناحیه های 1 تا 5 به ترتیب برابر با 69/0، 55/0، 36/2، 03/0 و 02/0 برآورد شده است که نشان می دهد واتنش در بخش های شمالی سریع و در بخش های جنوبی کند می باشد. نسبت نرخ گشتاور زمین شناسی به لرزه ای نشان می دهد 63/0 درصد از کل انرژی پتانسیل موجود در گسل ها به صورت زمین لرزه در طی کاتالوگ زمین لرزه ای آزاد شده است و بخش زیادی از انرژی همچنان باقی است و می تواند در آینده آزاد شود. با بررسی نرخ های گشتاور ژئودتیک، لرزه ای و زمین شناسی در ناحیه های مختلف پهنه لوت، به نظر می رسد خطرناک ترین بخش پهنه لوت از لحاظ پتانسیل لرزه خیزی ناحیه جنوب خاور لوت باشد که منطبق بر سیستم گسل نهبندان از جنوب گسل آبیز تا مرز های جنوبی پهنه ی لوت می باشد.