وحید مرشدی

هدف از این مطالعه بررسی تاثیرات پرورش ماهی سی باس آسیایی (Lates calcarifer) در آب شور و شیرین بر شاخص های رشد، تغذیه و ترکیبات لاشه است. ماهیان با میانگین وزن اولیه 9/0 ± 33 گرم در تانک های مدور سیصد لیتری پلی اتیلنی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. غذادهی دو بار در روز و تا حد سیری به مدت 60 روز انجام شد. نتایج حاصل بیانگر این بود که پرورش ماهی سی باس آسیایی در آب شیرین و آب دریا اثر معناداری بر عملکرد رشد (به جز طول نهایی) ندارد (05/0(P > . طول نهایی در تیمار آب شور به طور معناداری بالاتر از تیمار آب شیرین بود (05/0 > (P. علاوه بر این، در مورد عملکرد تغذیه، تنها شاخص غذای دریافتی روزانه بین تیمارها دارای اختلاف معنادار بود (05/0 > (P و سایر شاخص های تغذیه ای و ترکیب بیوشیمیایی لاشه اختلاف معناداری بین تیمارها نشان ندادند. ماهیان در آب شیرین ضریب تبدیل غذایی پایین تری (24/0 ± 25/1) نسبت به ماهیان آب شور (03/0 ± 56/1) داشتند، با این حال، این تغییرات معنادار نبود (05/0(P > . به طور کلی این مطالعه نشان داد که این گونه می تواند دامنه ای وسیع از شوری های مختلف را در محدوده زمانی 60 روزه تحمل کند و در این مدت رشد مناسبی بدون نشان دادن هیچ گونه تلفات دارند.