افسانه مرادی

هدف اصلی تحقیق حاضر، تعیین اثربخشی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای (tDCS) بر کارکردهای اجرایی، تنظیم هیجان، هیجان های شرم، احساس گناه و حساسیت انزجاری در نوجوانان مبتلا به اختلال وسواسی- جبری در شهر تبریز است. طرح تحقیق از نوع تجربی با روش مورد منفرد پیوسته با آزمودنی های متفاوت و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری مطالعه حاضر نیز شامل تمامی نوجوانان مبتلا به اختلال وسواسی- جبری مراجعه کننده به مرکز درمان یاس شهرتبریز در سال 1400 و در بازه زمانی اردیبهشت ماه تا شهریور ماه بودند. نمونه تحقیق حاضر شامل چهار نفر بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و تحت مداخله ده جلسه ای درمان تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای (tDCS) قرار گرفتند. نتایج درمانی آزمودنی ها با مقیاس حساسیت انزجاری (هیدت، مککوالی و روزین، 1994)، پرسشنامه احساس گناه (کوگلر و جونز، 1992) و پرسشنامه احساس شرم (کوهن، وولف، پنتر و اینسکو، 2011) و پرسشنامه تنظیم هیجان کودک و نوجوان (گراس و جان، 2003) و نرم افزارهای کامپیوتری مقیاس حافظه ی کاری دیداری ان- بک، آزمون استروپ، آزمون برو/ نرو، آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های به دست آمده با روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا، درصد بهبودی و درصد داده های ناهمپوش تحلیل شدند. نتایج نشان داد که درمان تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای (tDCS) بر متغیرهای احساس شرم و گناه و حساسیت انزجاری، تنظیم هیجان و کارکردهای اجرایی (به جز خطای درجاماندگی در آزمون ویسکانسین) در مراحل مداخله و پیگیری تأثیر معناداری دارد. با توجه به نتایج می توان گفت که جهت ارتقاء درمان نوجوانان مبتلا به اختلال وسواسی- جبری، تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای (tDCS) در کاهش احساس شرم، گناه، حساسیت انزجاری و تنظیم هیجان و بهبود کارکردهای اجرایی نوجوانان مبتلا به اختلال وسواسی- جبری توصیه می شود.