حسن الهیاری

در طول تاریخ میان سرزمین های مجاور خلیج فارس ارتباطاتی وجود داشته است. پایان نامة حاضر به بررسی این ارتباطات در دورة عباسی می پردازد. در آغاز این دوره مرکز خلافت از سوریه به عراق منتقل شد و از آنجا که جنوب عراق در مجاورت خلیج فارس قرار داشت روابط میان عراق و سایر کانونهای ساحل خلیج فارس وارد مرحلة تازه ای شد. در این دوره علاوه بر ارتباطات بازرگانی که سابقة دیرینه داشت این روابط بیش از پیش از شکل مذهبی، سیاسی و نظامی به خود گرفت. درگیری دامنه دار با اباضیان در عمان و قرامطه در بحرین و توسعه طلبی حکومتهای محلی جنوب ایران در خلیج فارس از جمله تحولات مهم در این روابط است. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده ازمنابع کتابخانه ای انجام شده است.