حمید اسدپور

پایگاه ششم شکاری بوشهر، تنها پایگاه هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در ساحل منطقه ی میانی و شمالی خلیج فارس می باشد. این پایگاه به لحاظ موقعیت جغرافیایی و قرار گرفتن در کانون مناطق نفت خیز جمهوری اسلامی ایران و هم چنین واقع شدن در استان بوشهر و بعد عملیاتی و نوع هواپیماهای مستقر در آن، از اهمیت و جایگاه ویژه ای در راهبرد دفاعی جمهوری اسلامی ایران برخوردار است. این بایگاه در طول 8 سال جنگ تحمیلی با استفاده از همه ی توان و امکانات موجود خود اعم از تجهیزات و نیروی انسانی، ماموریت های محوله را به خوبی انجام و به عنوان یک پایگاه موفق عملیاتی در منطقه عمل نمود. در این پژوهش که با روش تاریخی و با استفاده از تکنیک های کتابخانه ای، مصاحبه ای و اسناد موجود در نیروی هوایی انجام گرفته، سعی گردیده تا حد امکان نقش این پایگاه در 8 سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به رشته ی تحریر در آید. این پایگاه در طول جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، علیرغم همه محدودیت های ناشی از خروج مستشاران آمریکایی و تحریم تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران و متأثر از جو انقلابی ایجاد شده ناشی از پیروزی انقلاب اسلامی، با انجام 10780 سورتی پرواز عملیاتی جنگی با پشتیبانی هوایی موثر از عملیات رزمی یگان های دریایی و زمینی، اسکورت کشتی های نفتکش و تجاری، دفاع هوایی و مقابله با حملات هوایی دشمن به مناطق شهری، اقتصادی، نظامی و غیره و همچنین حمله به تأسیسات حیاتی اقتصادی و نظامی دشمن در عمق خاک عراق، نقش ماندگاری و بسیار موثری در دفاع از انقلاب اسلامی و مرز و بوم ایران ایفا نمود.