محمود ملکوتی علون آبادی

بتن غلتکی، بتنی با اسلامپ صفر است که استفاده از آن در روسازی راهها، یک تکنولوژی جدید میباشد که حدود دو دهه است در پروژههای متعدد روسازی اجرا شده است. امروزه به دلایل زیست محیطی، بازیافت مواد زائد و استفاده مجدد آنها مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته است. با توجه به اینکه در صنعت ساخت بزرگراهها، هر ساله چندین میلیون تن خرده آسفالت تولید میشود و استفاده از این مواد گریز ناپذیر است. با توجه به مزایای روسازی بتنی در مقایسه با روسازی آسفالتی مانند کاهش هزینههای مربوط به ساخت روسازی و همچنین تسریع در امر ساخت آن و با توجه به وجود میزان سیمان کافی در کشور، تمایل به استفاده از بتن غلتکی روسازی رو به افزایش است. امروزه مواد نانو با توجه به رفتارهای بارزی که از خود نشان دادهاند مورد توجه صنعت عمرانی به ویژه راهسازی قرار گرفتهاند. از آنجایی که کاربرد نانو سیلیس در بتن عملکرد خوبی در بهبود خواص آن داشته است، امید است که بتوان تأثیر نانو سیلیس بر روی بهبود خواص بتن غلتکی را بررسی کرد. این پژوهش به منظور بررسی خصوصیات رفتاری و مقاومتی بتن غلتکی حاوی خرده آسفالت بازیافتی و نانو سیلیس انجام شد. نمونههای مورد نظر در این پژوهش مبتنی بر دیدگاه خاکی ساخته و مورد بررسی قرار گرفته و همچنین جهت انجام تراکم از چکش ارتعاشی استفاده شده است. آزمایشهای مرحله اول بر تعیین میزان رطوبت بهینه مورد نیاز برای طرح اختلاطهای اشاره شده در این پژوهش اختصاص یافته است که در این مرحله تعداد 180 نمونه استوانهای 15×30 میلیمتری ساخته و مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش مرحله دوم، مقاومت فشاری و بررسی رفتار نمونههای ساخته شده با رطوبت بهینه به دست آمده در مرحله اول مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونههای مذکور در سنین 7 و 90 روزه (تعداد 20 نمونه) میباشند که به صورت نمونه استوانهای 15×30 میلیمتری ساخته شدهاند. از نتایج به دست آمده چنین میتوان برداشت کرد که با افزودن مقادیر وزنی نانو سیلیس، مقدار رطوبت بهینه جهت ساخت نمونههای بتن غلتکی کاهش پیدا میکند و همچنین کاهش مقاومت فشاری و کاهش جذب انرژی (سطح زیر نمودار تنش- کرنش) را تجربه کردیم. علاوه بر این مشاهده شد که با افزودن خرده آسفالت بازیافتی در درصدهای متفاوت(%25، %50، %75 و %100) مقاومت فشاری کاهش ولی شکلپذیری یا جذب انرژی نمونهها به ترتیب با افزایش درصد خرده آس