Rasoul Balavi

با پيدايش جنبش­هاي فمنيستي در سده هاي نوزدهم و بيستم، زن و مشكلات او در مركز توجه نويسندگان و اديبان جهان قرار گرفت. هرچند بسياري از اديبان به گونه اي كليشه وار و سطحي به بررسي زن و مسائل او پرداخته اند؛ اما در اندك آثاري از بزرگان اين عرصه، شاهد پرداختن دقيق به مسائل اين جنس هستيم. رجاء الصانع نويسندة پرآوازة عربستاني و زويا پيرزاد نويسندة ايراني از جمله كساني اند كه در اين زمينه توانسته­اند گوي سبقت را از ديگر بزرگان اين ميدان بربايند. اين دو نويسنده، افزون ­بر پرداختن به زنان در آثار خود، به عنوان شخصيت­هايي اصلي و تأثيرگذار، به طرح مشكلات و مسائل آنان پرداخته­اند. پژوهش حاضر برآن است تا با روش توصيفي - تحليلي، رمان «بنات الرياض» نوشتة رجاء الصانع و رمان «عادت مي­كنيم» نوشتة زويا پيرزاد را واكاوي و بررسي نمايد و نقدي فمنيستي از اين دو رمان ارائه دهد. نتايج پژوهش نشان مي­دهد كه گرچه هر دو نويسنده محل زندگي، آداب و رسوم، زبان، فرهنگ و بخشي از تفكراتشان با يكديگر تفاوت­هايي دارد؛ اما هر دو تحت تأثير مكتب فكري فمنيسم، مباحث و مفاهيم مشتركي را در آثارشان بازتاب داده­اند؛ زنان در هر دو رمان، زنان آزاده­ايند كه در برابر مردان و جامعة سنتي مي­ايستند و از حقوق خويش دفاع مي­كنند.