ساسان راستگو

به منظور بررسی اثر کود زیستی صفاته بارور 2 در تسکین اثرات شوری بر رشد رویشی نشا گوجه فرنگی رقم Rio آزمایشی در سال 1387 انجام شد . تیمارهای شوری با آبیاری گلدانها با آب حاوی کلرید سدیم در چهار غلظت (1/4، 2/5، 5 و 7/5 دسی زیمنس بر متر) و کود زیستی فسفات بارور 2 در دو سطح (با و بدون استفاده) به صورت محلول پاشی بذرها و اضافه کردن به خاک در قالب یک طرح کاملاً تصادفی و به صورت فاکتوریل با سه تکرار اجرا شدند . تجزیه واریانس نشان داد که به استثنای صفت مقدار کلروفیل هر دو عامل به طور مستقل اثر بسیار معنی داری بر سایر صفات داشتند . به استثنای میزان جوانه زنی که بالاترین درصد آن در شوری 2/5 ds/m همراه با کود زیستی به دست آمد برای سایر صفات بیشترین مقادیر در کمترین غلظت شوری و زمانی که کود زیستی استفاده شد ثبت گردیدند و با افزایش شوری با و بدون کاربرد کود زیستی مقادیر ثبت شده روند کاهشی نشان دادند که این کاهش در غیاب کود زیستی بیشتر بود.