فرشته بیات شاه پرست

نوآوری یکی از واژههایی است که امروزه به کرات در فضای کسب وکار، مدارس، دانشگاهها و حتی محیطهای اجتماعی مختلف شنیده میشود. ماهیت نوآوری، ایجاد تغییر در محصولات یا خدمات و یا روش خلق و عرضه آنها، با هدف پاسخگویی به بازارهای جدید و نیازهای متغیر مشتریان است. انجام صحیح این تغییرات و موفقیت در آن، منوط به مشاهده پیوندها، کشف فرصتها و استفاده مناسب از آنها است. نوآوری ریشه در واژه لاتین «Innovare «داشته و به صورت کلی، به معنای «ایجاد یک چیز جدید» است. «مایکل پورتر»، از صاحبنظران حوزه فناوری، نوآوری و مدیریت، پیرامون ماهیت نوآوری میگوید: «شرکتها با نوآوری به مزیتی رقابتی میرسند که هم فناوریهای جدید و هم روشهای جدید انجام کارها را در بر میگیرد». باید دقت داشت که نوآوری صرفاً درباره محصولات تولیدی نیست بلکه ابعاد مختلفی را شامل می گردد که شامل ؛ 1 (نوآوری در محصول که به معنای ارائه یک محصول یا خدمت جدید از سوی یک کسب وکار است، 2 (نوآوری در فرآیند که بر خلاف نوآوری در محصول، اصلاح و بهبود روشهای تولید و عرضه یک محصول یا خدمت را هدف قرار میدهد (هدف نهایی از نوآوری فرآیند، تقویت بهرهوری است)، 3 (نوآوری در موقعیت که به تغییر در زمینهای که کالا یا خدمت در آن عرضه میشود، اشاره دارد و در نهایت، 4 (نوآوری در پارادایم که تغییر مدل ذهنی و منطق رفتارهای سازمانی را موجب میگردد. 6 یک نوآوری لزوماً در یکی از ابعاد چهارگانه فوق قرار نمیگیرد و به عبارت بهتر، مرزی روشن بین انواع نوآوری وجود نداشته و گاهی این مرزها کمرنگ شده و حتی از بین میروند.