حیدر احمدی

چکیده: در سال های اخیر شرکت های زیادی چه در ایران و چه در خارج از کشور از طریق اکوسیستم های نوآوری در حال رشد هستند. در عصر پویایی و تحولات فناورانه، شرکت های فناور به ویژه در پارک های علم و فناوری، برای حفظ و توسعه مزیت رقابتی، نیازمند اتخاذ رویکردهای نوآورانه و بهره گیری از ظرفیت های محیطی و درونی هستند. این پژوهش با هدف بررسی نقش سیستم نوآوری فناورانه در ارتقاء عملکرد استراتژیک شرکت های فناور، در بستر اکوسیستم نوآوری پارک علم و فناوری بوشهر انجام شده است. در این مطالعه، با الهام از مدل های نظری بین المللی، تأثیر عوامل کلیدی همچون سیستم نوآوری فناورانه، قابلیت های متمایز، نوآوری محصول و محیط بیرونی بر عملکرد نوآورانه شرکت ها بررسی شده است. داده های پژوهش با استفاده از یک پرسشنامه ساختاریافته و با تحلیل پاسخ های 34 شرکت فناور شبیه سازی شده اند و از روش مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد PLS برای تحلیل داده ها استفاده گردیده. یافته ها نشان داد که سیستم نوآوری فناورانه به طور مستقیم تأثیر معناداری بر عملکرد نوآورانه ندارد، اما از طریق نوآوری محصول، تأثیر مثبت و قوی بر عملکرد می گذارد. در مقابل، قابلیت های متمایز اثر منفی بر عملکرد داشتند که می تواند ناشی از عدم بهره برداری مؤثر از منابع سازمانی باشد؛ همچنین محیط بیرونی، به ویژه فشارهای بازار و سیاست های حمایتی، نقش محرکی در شکل گیری نوآوری و عملکرد ایفا می کنند.