محمد واقفی

در این مقاله به بررسی آزمایشگاهی الگوی جریان و آبشستگی اطراف آبشکن سرسپری مستغرق، جاذب و دافع در مسیر مستقیم پرداخته شده است. در اندازه گیری سرعت های سه بعدی و توپوگرافی بستر به ترتیب از دستگاه Vectrino و Point gage استفاده شد. سرعت های سه بعدی در حالت بستر تخت اندازه گیری شده اند. میدان جریان در مقاطع عرضی و پلان های افقی مختلف ترسیم و الگوی جریان مورد بررسی قرار گرفت. حداکثر آبشستگی آبشکن جاذب بیشتر از آبشکن دافع می باشد و در هر دو حالت در لبه ی بال بالادست آبشکن رخ داده است. نتایج الگوی جریان بیانگر وجود یک صفحه جدایی در بالادست آبشکن می باشد که در آن قسمتی از جریان به صورت بالارونده و قسمتی دیگر به صورت پایین رونده عمل می کند. مقادیر ورتیسیتی محاسبه شده نشان می دهد که حداکثر مقدار ورتیسیتی در محل حداکثر آبشستگی اتفاق افتاده و برای آبشکن جاذب 5/1 برابر آبشکن دفع می باشد. همچنین الگوی جریان و آبشستگی در مقاطع عرضی، طولی و پلان های مختلف از دیگر نتایج ارائه شده در این تحقیق می باشد.