رسول بلاوی

شعر بازتاب احساسات و نگرش های افرادی است که به وسیله آن، باورهای درون خود را در زبانشان جاری می کنند. از جمله این باورهای درونی، اشاره به کودک و کودکی است که در واقع به نوعی تجربه بازگشت به دوران کودکی را در شاعران و نویسندگان نشان می دهد. در میان شاعران معاصر نیز وفاء عبدالرزاق شاعر عراقی به دنیای کودکانِ انقلابی اشاره هایی دارد که احساس زنانه بودن به ویژه حس مادری وی به وضوح خودنمایی می کند. دیوان "از خاطرات کودک جنگ" از مهمترین دفترهای شعری این شاعر به شمار می رود که در آن به تصویر کودکان انقلابی، استقامت، رشادت ها وفداکاری آنها پرداخته است. پژوهش حاضر بر اساس روش توصیفی- تحلیلی، تلاش می کند تا سیمای کودک انقلابی در دیوان "از خاطرات کودک جنگ" را مورد مطالعه قرار دهد. هدف از نگارش این مقاله نیز، بررسی تصاویر هنری و نمادهای ساخته شده با کودک و دوران کودکی در این اثر می باشد. کودک به عنوان ستون شعر انقلابی و نقط? عطف امیدواری و ستیزه جویی در ادبیات پایداری به شمار می رود، و در دیوان مذکور، نماد پاکی، معصومیت، استقامت و پایداری به کار رفته است.