چکیده
«مَثَل» مقوله ای زبانی-ادبی است که از جایگاهی والایی در فرهنگ وادبیات زبان عربی وزبان فارسی برخوردار است. مثل نگاران زبان وادبیات عربی وفارسی برآن هستند که امثال را ثبت وضبط نمایند. شیوه ی مثل پژوهی وتدوین ضرب المثل ها بر شیوه های موضوعی ودسته بندی الفبایی بوده است. نگارندگان بر این باورند که رابطه ای میان ضرب المثل های موجود در داستان الف لیله ولیله و فیه مافیه است که این رابطه می تواند مثل پژوهان را در مطالعات مردم شناسانه وکشف عناصر فرهنگی وتمدنی ملّت ها کمک نماید واز سوی دیگر، دستیابی به ضرب المثل های مربوط به حوزه های مختلف را امکان پذیر می نماید. در این پژوهش، تلاش شده است ضرب المثل های این دو داستان در حوزه ی ادبیات عربی وفارسی را بررسی کند، ابتدا تعاریف از «مثل» از منظر مثل پژوهان ایرانی وعرب ارائه شده است؛ آنگاه مجموعه حوزه ی مذکور به شکل تطبیقی بررسی شوند.