شهریار عصفوری

گسترش انواع بیماری ها سبب شده تا محققین علاوه بر تولید داروهای نوین و کارآمد به توسعه روش های ارائه دارو به ارگان های هدف در بدن توجه ویژه ای کنند. یکی از راهکارهای ارائه دارو به صورت هدفمند به ارگان های مورد نظر رهایش دارو به صورت هدفمند توسط حامل های نانومقیاس می باشد که امروزه بسیار مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. از این رو هدف از مطالعه حاضر، شبیه سازی رهش کنترل شده داروی دکسپانتنول از نانوالیاف الکتروریسی شده بوده است. در ابتدا داده های مورد نظر از مطالعات و منابع تجربی گردآوری شده و سپس تمامی داده ها به نرم افزار کامسول نسخه 6 وارد شدند و شبیه سازی حامل داروی دکسپانتنول به صورت سه بعدی صورت پذیرفت. جهت بهینه سازی سیستم پیشرفته رهش دارو از دو سیستم آزمایشگاهی جهت محاسبه ضریب نفوذ بهینه استفاده شد که ضریب نفوذ بهنیه با استفاده از نرم افزار متلب 11- 10 ×85/3 مترمربع بر ثانیه به دست آمد. زمان شبیه سازی 72 ساعت درنظرگرفته شد که پس از به کاربردن ضریب نفوذ بهینه مشخص گردید با گذر زمان تا 70 ساعت، غلظت دارو بسیار کاهش پیدا کرده است، به طوری که غلظت دارو در زمان اولیه و شروع رهایش برابر با 320 مول بر مترمکعب می باشد و در حالی که با رسیدن به زمان 7 ساعت، غلظت دارو در حامل به زیر 100 مول بر متر مکعب رسیده است. همچنین بر اساس اینکه غلظت رهایش شده دارو در سه محیط مختلف پوست، چربی و ماهیچه مورد بررسی قرار گرفت، مشخص شد که هر چه زمان رهایش می گذرد تا 30 ساعت نرخ رهایش در محیط پوست افزایش و سپس کاهشی می شود و در محیط چربی غلظت دارو همواره افزایشی بوده است که مرتبط با نرخ رهایش زیاد دارو در این محیط دارد. همچنین در محیط ماهیچه نیز دارو رفتار افزایشی از خود نشان داد با این تفاوت که غلظت دارو در این محیط بسیار پایین تر از محیط چربی بوده اما شیب نرخ رهایش بیشتر از محیط چربی بوده است. در نهایت در تمامی محیط-های رهایش دارو، زمان تاثیر مثبت و افزایشی برای رهایش دارو داشته است، بدین صورت که با گذر زمان بیشتر، غلظت داروی بیشتر رهایش یافته است.