|
Title
|
بررسي تأثير تعداد اتصالات مجهز به آلياژهاي حافظه دار شكلي بر رفتار لرزه اي قاب هاي خمشي
|
|
Type
|
Thesis
|
|
Keywords
|
395
|
|
Abstract
|
استفاده از آلياژهاي حافظه دار شكلي يكي از روش هاي كنترل غير فعّال سازه است. اين نوع آلياژ به علت داشتن ويژگي هاي منحصر به فردي همچون خاصيت فوق ارتجاعي و اثر حافظه دار شكلي توجه بسياري از محققين را به خود جلب كرده است. اين خواص ناشي از تبديل فازي ايجادشده در آلياژ به علت تغييرات درجه حرارت و تنش است. از جمله روش هاي به كارگيري اين آلياژ در سازه، مي توان به استفاده از آن در محل اتصال تير به ستون قاب هاي فولادي اشاره كرد. هدف اين پژوهش بررسي اثر تعداد اتصالات مجهز به آلياژ حافظه دار شكلي بر تغييرات پارامتر هاي لرزه اي قاب هاي خمشي است. در اين پژوهش سه قاب فولادي 5، 10 و 15 طبقه با تعداد مختلف اتصالات مجهز به آلياژ حافظه دار شكلي مورد مطالعه قرارگرفته است. اولويت تجهيز اتصالات، به آلياژ حافظه دار شكلي بر اساس محل تشكيل مفاصل پلاستيك است. آلياژ حافظه دار شكلي در نظر گرفته شده از نوع فوق ارتجاعي است. قاب هاي گفته شده با استفاده از تحليل بار افزون، تحليل چرخه اي و تحليل تاريخچه زماني با سه شتاب نگاشت با حداكثر شتاب هاي 0.2g، 0.35g و 0.7g مورد ارزيابي قرارگرفته اند. نتايج بيانگر اين است كه با افزايش تعداد اتصالات مجهز به آلياژ حافظه دار شكلي پارامترهايي همچون تغيير مكان باقيمانده بام، نسبت تغيير مكان باقيمانده طبقه و تعداد مفاصل پلاستيك تشكيل شده در انتهاي تيرها كاهش مي يابند. كاهش اين پارامترها بيانگر كاهش آسيب هاي ايجاد شده در قاب پس از زلزله مي باشد. مقايسه تغييرات در پارامتر هاي مورد مطالعه بيانگر آن است كه افزايش تعداد اتصالات اگرچه تأثير بر اين پارامتر ها را افزايش مي دهد ولي نرخ تأثير اتصالات بر پارامترها به تعداد اتصالات را كاهش مي دهد.
|
|
Researchers
|
Alireza Reza Fiouz (Primary advisor) , Shaker Hashemi (Advisor)
|