|
Abstract
|
فقر اقتصادي ، پديده ي شومي كه همواره جوامع بشري را تهديد نموده و بستر ساز آسيب هاي تربيتي و اخلاقي بوده است. مسأله ي مهم حاضر، چگونگي و ميزان نفوذ و تأثيرگزاري فقر اقتصادي در ديگر ابعاد تربيتي و اخلاقي و همچنين نقش آن در ناكار آمدي تربيت اخلاقي است. مطالعات و تحقيقات ميداني به وضوح نشان مي دهد كه سهم آسيب زايي فقر اقتصادي در بروز بداخلاقي، هنجارشكني و بزهكاري به مراتب بيش از ديگر عوامل فردي و اجتماعي است. علاوه بر آن فقر اقتصادي مانعي جدي در كارآمدي تربيت مبتني بر اخلاق نيز محسوب مي شود. فقر اقتصادي ريشه و مسبب ايجاد فقر علمي، فقر عاطفي، فقر فرهنگي، فقر اجتماعي، فقر سياسي و فقر اعتقادي است كه هر يك از اين
عناوين خود سدي در برابر تربيت خلاقي هستند. از همين رو آموزه هاي اسلام نسبت به رواج فقر اقتصادي در جامعه هشدار جدي داده و آن را موجب اختلال در نظام تربيتي و اخلاقي معرفي نموده است
|