Title
|
اثر نسبت هاي مختلف آب دريا بر شاخص هاي جوانه زني و صفات مورفو- فيزيولوژيك استبرق در شرايط آزمايشگاهي و نهالستاني
|
Type
|
Article
|
Keywords
|
Not Record
|
Abstract
|
درختچة استبرق افزون بر كاركردهاي بوم شناختي داراي ارزش هاي صنعتي و دارويي ويژهاي است. اين گياه به طور گسترده در احياي مناطق خشك و بياباني جنوب ايران كاشت مي شود. در سالهاي گذشته با توجه به كمبود منابع آب شيرين، استفاده از آب دريا به عنوان گزينة آبياري گياهان متحمل به شوري مطرح است. در اين پژوهش، هدف بررسي كاركرد آب دريا رقيق سازي شده بر شاخص هاي جوانه زني بذر، صفتهاي رويشي و-فيزيولوژيك نهال استبرق است. به اين منظور آزمايشي در قالب طرح كامل تصادفي با سه تكرار در دو طرح آزمايشي جداگانه؛ رشد و نهالستاني با نسبت هاي مختلف آب رقيق شدة خليج فارس شامل صفر، 5/12، 25 و 50 % انجام شد. نتايج آزمايش جوانه زني نشان داد كه با افزايش غلظت آب دريا بيش از 5/12 %، صفتهاي جوانه زني و شاخص بنية بذر، كاهش معني داري پيداكردند. همچنين نتايج آزمايش نهالستاني آشكار كرد كه سطح غلظتهاي مختلف آب دريا منجر به كاهش صفتهاي رويشي و فيزيولوژيك نهال هاي استبرق شده است. در غلظت هاي بيش از 25% آب دريا، عملكرد رشد و تبادلهاي گازي كاهش بيشتري را نشان داد. در تيمار 25 %، مقادير زنده ماني 55%، ارتفاع 9/19 سانتي متر، سطح ويژه برگ 7/190 گرم بر سانتي متر مربع و طول ريشه 54/22 سانتي متر و فتوسنتز 83/2 ميكرو مول، تعرق 42/0 ميلي مول، كلروفيل 45/20 و محتوي نسبي برگ 95/43% مشاهده شد. از برآيند اين پژوهش چنين بر مي آيد كه عملكرد جوانه زني بذرها و رشد نهال هاي گياه استبرق به ترتيب در سطحهاي مختلف آب درياي كمتر از 5/12 % و كمتر از 25 % مناسب است. بنابراين توصيه مي شود كه محققان و متوليان امر پژوهش گسترده تري پيرامون فيزيولوژي تحمل به شوري اين گياه دارويي ارزشمند انجام دهند تا اطلاعات جامع تري برايگسترش جنگلكاري حاصل شود.
|
Researchers
|
Mohammad Bahmani Jafarlu (First researcher) , Mohammad Modarresi (Third researcher) , Mehdi Mohammadi (Fourth researcher)
|