|
Abstract
|
در اين نوشتار برخ از تجربيات شخص خودم را در قالب اندرزهايي به انديشمندان و دانشگران جوان نگاشتهام كه قرار
است به زودي به دنياي حرفهاي دانش قدم ب ذارند. بسياري از نكات كه ظاهراً خيل شُسته ر فته به نظر م آيند، در واقع ناش از اشتباههاي فراوان خودم بوده است كه گران به دست آمدهاند ول ارزان در اختيار رهروان حقيق مسير دانش قرار م دهم؛ با اين اميد كه هواي تجربه اين اشتباهها به سرشان نزند. منظور از دنياي حرفهاي دانش، همان فضاي آ كادمي با همه لوازم و مخلفات آن است كه رعايت قواعد آن بر همه اعضاي آن فضا ضروري است. آشنا نبودن با اصول حرفهاي دنياي علم، كه خود از مسائل خيل جزئ تش يل يافته است، بعضاً به خطاها و اشتباهات جبرانناپذيري م انجامد كه شايد ناخواسته رخ داده باشد ول فرد را كيلومترها از مسير صحيح دور م كند. از اين رو نياز ديدم برخ از نكات ظريف را كه گمان م كنم احتياج هر دانشجو و رهرو حقيق دانش است را در اين مقاله كوتاه بياورم. اين نوشتار تقريباً همان گفتاري است كه در بين دانشجويان پرديس شهيد رجايي )دانش اه
فرهنگيان( شيراز در تاريخ 2? فروردين 139? ارائه نمودهام.
|