|
Abstract
|
اين تحقيق با هدف تعيين تأثير دو گانه ي رسانه ها (رسانه هاي چاپي، الكترونيكي و ديجيتال) بر نگرش جوانان به آسيب هاي اجتماعي در استان بوشهر انجام گرفت. روش تحقيق، پيمايشي از نوع مقطعي توأم با روش همبستگي است. نمونه اي به حجم 1030 نفر با استفاده از روش نمونه گيري چند مرحله اي از بين جوانان دختر و پسر 18 تا 35 ساله استان بوشهر انتخاب شد. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه نگرش به آسيب هاي اجتماعي، پرسشنامه نگرش به رسانه و پرسشنامه ويژگيهاي جمعيت شناختي استفاده شد. يافته ها نشان داد بيشترين رسانه مورد استفاده، تلويزيون داخلي (2/92 درصد) و شبكه هاي ماهواره (9/77 درصد) بود. تحليل واريانس مختلط بيانگر اين بود كه بين ميزان ساعات استفاده از رسانه هاي داخلي و خارجي تفاوت معني داري وجود دارد. بين دو گروه دختران و پسران از نظر ميزان استفاده از رسانه ها تفاوت معناداري وجود نداشت. همچنين بين نگرش جوانان به رسانه داخلي و خارجي در زمينه ترويج و پيشگيري از آسيب هاي اجتماعي تفاوت معني داري وجود داشت. يافته بعدي اين بود كه از نظر جوانان، نقش رسانه ها در ترويج آسيب هاي اجتماعي بالاتر از نقش پيشگيرانه رسانه ها است. تحليل رگرسيون نشان داد ماهواره، تلويزيون داخلي، سايت هاي اينترنت خارجي، و مجلات و روزنامه هاي داخلي بهترين پيش بيني كننده هاي نگرش جوانان دختر به آسيب هاي اجتماعي هستند. در گروه پسران نيز ماهواره، تلويزيون داخلي، بازي هاي كامپيوتري داخلي، سايت هاي اينترنت خارجي، و راديوهاي داخلي بهترين پيش بيني كننده هاي نگرش آنان به آسيب هاي اجتماعي است. اين تحقيق نشان داد 22 درصد واريانس نگرش جوانان دختر و 18 واريانس نگرش پسران به آسيب هاي اجتماعي توسط رسانه ها قابل تبيين است.
|