Title
|
رابطه ي شيوه هاي فرزندپروري، دينداري و هوش هيجاني با آمادگي به اعتياد در دانشآموزان دبيرستاني
|
Type
|
Article
|
Keywords
|
Not Record
|
Abstract
|
مقدمه هدف اين پژوهش بررسي رابطهي بين شيوههاي فرزندپروري سهلگير،
مستبد و قاطع، هوش هيجاني و دينداري با آمادگي به اعتياد در دانش آموزان
دبيرستانهاي شهر اهواز بود.
روشكار: نمونهي اين پژوهش همبستگي شامل 262 نفر از دانش آموزان
دبيرستانهاي شهر اهواز ميباشد كه به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي
چندمرحلهاي انتخاب شدند. ابزار اين پژوهش شامل پرسشنامهي
شيوههاي فرزندپروري بامريند، مقياس دينداري آرين، هوش هيجاني شاته و
مقياس آمادگي به اعتياد زرگر مي باشد . دادهها با آمار توصيفي و تحليل
رگرسيون، تحليل شدند.
يافتهها: نتايج نشان داد كه بين شيوههاي فرزندپروري سهلگير، مستبد و قاطع،
هوش هيجاني و دينداري با آمادگي فعال به اعتياد و بين روش مس تبد، دينداري
و هوش هيجاني با آمادگي منفعل براي اعتياد ، ، رابطه ي معني دار وجود دارد
همچنين بين روش سهلگير و قاطع با آمادگي منفعل براي اعتياد ، .(P=0/001)
ارتباطي مشاهده نشد. تجزيه و تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد كه از بين
متغيرهاي پژوهش به ترتيب دينداري، روش سهل گير، هوش هيجاني، روش
مستبد و روش قاطع، پيشبينيكنندههاي معني داري براي آمادگي فعال براي
اعتياد ميباشند و حدود 39 درصد از واريانس آن را تبيي ن مي كند . به علاوه،
روش مستبد و دينداري، پيشبينيكنندهها ي معني داري براي آمادگي منفعل
براي اعتياد ميباشند و حدود 11 درصد از واريانس آن را تبيين ميكند.
نتيجهگيري: به نظر ميرسد كه شيوهي فرزندپروري قاطع، دينداري و هوش
هيجاني در كاهش آمادگي به اعتياد در دانشآموزان، موثر است.
|
Researchers
|
Yousef Dehghani (First researcher) , Dr. Khaled Aslani (Second researcher) ,
|