|
Title
|
بررسي اثرات سطوح مختلف پروبيوتيك هاي باسيلوس سوبتليس و لاكتوباسيلوس پلانتارم، در آب مخازن به صورت تركيبي بر فاكتورهاي رشد و كيفيت لاشه ميگوي پاسفيد غربي (Litopenaeus )vannamei طي دوره نگهداري در سردخانه
|
|
Type
|
Thesis
|
|
Keywords
|
پروبيوتيك، باسيلوس سوبتيليس، لاكتوباسيلوس پلانتارم، فاكتورهاي رشد، انجماد، كيفيت لاشه
|
|
Abstract
|
صنعت آبزي پروري سخت پوستان دريايي در طي دو دهه گذشته به طرز چشمگيري توسعه يافته است. با اين حال، اين پيشرفت ، در برخي موارد ، منجر به تخريب محيط زيست، و بهره وري پايين شده است. نياز به بهبود در عملكرد رشد ، بازده خوراك و توليد آبزيان بي خطر براي مصرف انسان باعث افزايش علاقه به توسعه و كاربردهاي پروبيوتيك در پرورش آبزيان شده است. در اين تحقيق پروبيوتيك هاي باسيلوس سوبتيليس (B) و لاكتو باسيلوس پلانتارم (L) هر كدام در 2 دوز B1= 106 CFU/gr و B2= 106×3 CFU/gr، L2= 105 CFU/gr و L2= 105×3 CFU/gr به صورت 2 به 2 با هم تركيب و به آب مخازن پروش پست لارو ميگوي پا سفيد غربي افزوده شده و پست لاروها به مدت 2 ماه به صورت 4 تيمار A(control)، B(L1×B2)، C(L1×B1)، D(L2×B2)، E(L2×B1) پرورش داده شدند. فكتورهاي رشد شامل: ميزان افزايش وزن بدن ، ضريب تبديل غذايي ، درصد بازماندگي، نرخ جذب نسبي ، ضريب رشد ويژه ، شاخص هاي همولنف شامل: ميزان پروتئين، آلبومين، تري گليسيريد و كلسترول كل همولنف و همچنين تركيبات لاشه شامل: ميزان چربي و پروتئين لاشه اندازه گيري شدند، پس از آن ميگوها به فريزر 18- درجه سلسيوس منتقل شده و در روزهاي 1، 15، 30، 45 و60 فاكتورهاي كيفي لاشه شامل: درصد آبچك ، ظرفيت نگهداري آب ، pH، ميزان تيوباربيوتيك اسيد ، تركيبات ازته فرار ، سختي لاشه و همچنين قابليت كشساني يا ارتجاعي آن اندازه گيري شدند. اثر متقابل هر 2 سويه بر شاخص هاي افزايش وزن بدن، بازماندگي و ميزان چربي و پروتئين لاشه مشاهده شد در حالي كه بر روي ضريب تبديل غذايي تاثير در سطح معني دار نداشتند با اين حال تيمار B(L1×B2) بهترين وضعيت را داشت و به تبع آن بيشترين ميزان افزايش بدن، نرخ جذب نسبي و ضريب رشد ويژه نيز مربوط به تيمار B(L1×B2) بود، بيشترين درصد بازماندگي مربوط به تيمار E(L2×B1)، بيشترين ميزان چربي و پروتئين لاشه به ترتيب متعلق به تيمار E(L2×B1) بود. همچنين تيمار B(L1×B2) بيشترين نتيجه بهتري در استرس شوري بالا از خود نشان داد. طبق داده هاي بدست آمده از آزمون هاي كيفيت لاشه و مشاهده P-Value سويه ها مشخص گرديد كه در شاخص آبچك، در روز 1 سويه لاكتوباسيلوس پلانتارم به صورت تكي و در تركيب با باسيلوس سوبتيليس در معناداري تفاوت ها موثر بوده، در روز 60 نيز فقط گونه لاكتوباسيلوس پلانتارم در معني دار شدن تفاوت موثر بوده و در
|
|
Researchers
|
Seyed Mehrdad Hasani Azhdari (Student) , Kamran Rezaei Tavabe (Primary advisor) , Mike Frinsko (Advisor) , Dara Bagheri (Advisor)
|