Title
|
كارويژه تبعيدگاهي جزيره خارك در تاريخ معاصر ايران(1337 ـ 1327)
|
Type
|
Thesis
|
Keywords
|
عصر پهلوي دوم، خليج فارس، جزيره خارك، كارويژه تبعيدگاهي، تبعيديان حزب توده.
|
Abstract
|
جزيره خارك به عنوان يكي از جزاير مهم خليج فارس شناخته مي شود، كه عمده اهميت آن به دليل منابع و پايانه هاي نفتي است. با اين حال نقش سياسي ـ اجتماعي اين جزيره نيز در تاريخ معاصر ايران مهم است. در اين بين مهم ترين آن، كارويژه تبعيدگاهي اين جزيره در دوره پهلوي دوم مي باشد، كه از ديده اهل تحقيق به دور مانده است. اين پژوهش كه به روش تحليل تاريخي و با استفاده از منابع كتابخانه اي، اسناد آرشيوي، نشريات و ابزار تاريخ شفاهي نگاشته شده، در پي آن است تا كارويژه تبعيدگاهي جزيره خارك را طي دوران ياد شده مورد بررسي قرار دهد. بر اين مبنا طيف تبعيديان به اين جزيره، علت انتخاب اين جزيره به عنوان تبعيدگاه و پيامدهاي اين پديده در جزيره خارك در دهه 20 و 30 شمسي مورد پژوهش و بررسي قرارگرفته است. نتايج به دست آمده در اين پژوهش نشان مي دهد كه اكثر تبعيديان به اتهام عضويت در حزب توده و داشتن مرام اشتراكي دستگير و به جزيره خارك تبعيد شده بودند. از طرفي ويژگي هاي جغرافيايي شامل موقعيت جزيره اي، آب و هواي نامساعد، جمعيت كم بوميان بعلاوه شناخت قبلي از جزيره از سوي هيات حاكمه نقش موثري در انتخاب آن به عنوان تبعيدگاه داشته است. با اين حال افراد تبعيدي توانسته بودند ارتباط اجتماعي مناسبي با بوميان جزيره برقرار كنند. اما احتمالا بخاطر كنترل شديد توسط حكومت و كوتاه بودن دوران تبعيد به ميزان كمي واجد اثر خاصي روي بوميان بوده اند. كارويژه تبعيدگاهي اين جزيره با آغاز تحولات نفتي در اواخر دهه 30 هـ .ش. پايان يافت.
|
Researchers
|
marziye saadatmand (Student) , Hasan Allahyari (Primary advisor) , Hamid Asadpour (Advisor)
|