|
Title
|
تحليل متن شناسي سه شعر م.سرشك
از ديدگاه مباني زبان شناسي شناختي
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
زبان شناسي شناختي، شناختيان، طرح واره، استعاره، شفيعي كدكني
|
|
Abstract
|
زبان شناسي شناختي كه از مكاتب نوين زبان شناسي است، زبان را به عنوان وسيله اي براي كشف ساختار و نظام شناختي ذهن انسان در نظر مي گيرد. اين رويكرد كه در دهه اخير موردتوجه بسيار قرارگرفته است، زبان را نمودي از نظام تصوري ذهن مي داند اين مقاله به بررسي مـؤلفه هاي نظريه زبان شناسان شناختي با رويكردي متفاوت در سه شعر شفيعي كدكني مي پردازد. بررسي شناخت اين گزاره ها در چهارچوب نظريه جورج ليكاف و جانسون صورت مي گيرد كه در اين چهارچوب در چند بحث طرح واره ها، استعاره شناختي، فرديت استعاره و موتيف هاي آن به تحليل شناختي متن پرداخته مي شود. با خوانش اين اشعار ازلحاظ نگاشت نظام و جريان زبان شناسي شناختي به جهان فكري و ترسيم ساختار شعر شاعر مي توان دست يافت. هدف اين پژوهش اين است كه نشان داده شود، چگونه عناصر زباني و برجستگي هاي زبان و طرح واره ها و استعاره هاي جهت گيرانه كه مباني شناختيان است، مي توانند ميان فرم و محتوا و باور نويسنده و زبان خودكار ارتباط قائل شوند. شواهد نشان دهنده آن است كه علاوه بر حضور استعاره جهت گيرانه و طرح واره هاي مختلف در شعر شفيعي، اتفاق چند طرح واره بر يك متن مشابه نيز ايجادشده است و استعاره ها علاوه بر نوگرايي در جريان متن، تن به ايدئولوژي مشخص نداده اند. در اين پژوهش به استخراج نمونه ها و شاهد مثال هاي مطابق با اين مفهوم از اشعار شفيعي كدكني مبادرت ورزيده مي شود. اين مقاله با روش توصيفي و تحليلي انجام شده است.
|
|
Researchers
|
Ahmad nor vahidi (First researcher) , Hossein Salimi (Second researcher) , Bashir Alavi (Third researcher)
|