|
Title
|
ويژگي ها و كاركردهاي روايت وارونه
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
بلاغت، داستان كوتاه، روايت وارونه، زمان
|
|
Abstract
|
روايت وارونه شيوه اي كم كاربرد و بديع در ادبيات داستاني جهان است كه مسير زمان در آن وارونه شده و روايت از پايان به سوي آغاز مي رود. اين نوع روايت از كاركردهاي بلاغي و معنايي شايان توجهي برخوردار است. عمدة پژوهش هاي انجام شده درباب ويژگي ها و كاركردهاي اين گونه از روايت بر محور رمان هايي با «روايت وارونة كامل» است كه وارونگي در سراسر آنها از آغاز تا پايان رعايت شده است. با اين همه و در كنار اين شيوه، برخي از نويسندگان به خلق داستان در قالب «روايت وارونة محدود» توجه نشان داده و تنها بخشي از داستان خود را به شكل وارونه روايت كرده اند؛ اما در همين مجال محدود از توانمندي هاي اين نوع از روايت و كاركردهاي بلاغي و معنايي آن بهره گرفتهاند. پژوهش حاضر ضمن معرفي شيوة روايت وارونه، با بررسي دو نمونه از «روايت وارونة محدود» ـ كه از ادبيات داستاني فارسي گرفته شده ـ به اثبات اين فرضيه مي پردازد كه وارونگي وقتي فقط در بخشي از روايت به كار گرفته مي شود، نه فقط از توانمنديهاي بلاغي و معنايي آن (در تناسب با روايت وارونة كامل) كاسته نخواهد شد، بلكه از اين رو كه گزينش محدود و موردي وارونگي در متن غالباً گزينشي دقيق و هدفمندانه است، ميتواند قابليت هاي بيشتري را در هر دو بخش بلاغت و
معنا از خود به نمايش بگذارد.
|
|
Researchers
|
Leila Rezaei (First researcher)
|