|
Abstract
|
مقاله حاضر به بررسي پيدايش و روند تحولات كالبدي- فضايي شهر بوشهر در دوران مختلف تاريخي و كاربردپذيري نظريه دولت و شهرنشيني به عنوان يكي از مهم ترين نظريات جديد در ادبيات شهر و شهرنشيني با آن تحولات مي پردازد. بر اساس اين نظريه، دولت با تجاري كردن پول و سرمايه در شهرها، از طريق نظام بانكي گسترده اي كه در اختيار دارد، به توسعه شهر و شهرنشيني كمك كرده است. اين نفوذ گسترده و بي بديل دولت، بيش از همه از شيوه دستيابي به منابع درآمدي آن، يعني صدور نفت خام، سرچشمه مي گيرد كه مازاد ملي حاصل از آن سهم مهمي در انباشت سرمايه و بازتوليد گسترش يابنده در فرايند اقتصادي كشور دارد. در اين بين مسلماً شهرهايي در كشور وجود دارند كه تاكنون از اين زاويه مورد مطالعه قرار نگرفته اند كه شهر بوشهر از آن جمله است. اين شهر كه پيدايش آن به عنوان يك شهر نوبنياد به زمان نادرشاه افشار و به دستور وي بر مي گردد بنابه شرايط جغرافيايي خاص منطقه از پسكرانه روستايي و كشاورزي تاثيرگذار بر امر رشد و توسعه شهري برخوردار نبوده و مهم ترين عامل تاثيرگذار در رشد و تحولات اين شهر مي توان به موقعيت مرزي (ساحلي) آن و رونق بخش تجارت اشاره نمود. در مجموع، يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه مهم ترين عامل تاثيرگذار در پيدايش و توسعه كالبدي - فضايي شهر بوشهر اقدامات و تصميمات دولت هاي حاكم بوده است و در نتيجه نظريه دولت و شهرنشيني با وضعيت شهر بوشهر انطباق مي يابد.
|