|
Abstract
|
راوي اول شخص، راوي «درون داستاني» است و خود يكي از شخصيت هاي داستان - كه درگير حوادث داستاني است - به شمار مي رود. اين راوي، گاه قهرمان داستان و گاه شاهد ماجراهاست. «صدا» اصلي و غالب در روايت اول شخص، صداي راوي است. همچنين «كانوني گر» اصلي اين نوع روايت نيز خود راوي به شمار مي رود. بررسي كاركردهاي راوي اول شخص در شعر روايي كودكان گروه سني الف، نشان از قابليت ها و امكان هاي بسيار اين شيوه روايت در شعر كودك دارد. استفاده از راوي اول شخص در شعر كودكان گروه سني الف، تاثيرات تربيتي و آموزشي اين اشعار را افزايش مي دهد. البته به كارگيري اين نوع راوي، به دليل ظرافت هاي كاربرد «صدا» و «كانوني گر» كودك گروه سني الف، كار دشواري است و بايد به دقت انجام گيرد. بررسي دو مجموعه شعر از ناصر كشاورز و مصطفي رحماندوست، بسامد بالاي كاربرد راوي اول شخص را در شعر اين گروه سني، تاييد مي كند.
|