Title
|
سهراب سپهري در بوتۀ نقد: گونه شناسي نقد
|
Type
|
Article
|
Keywords
|
نقد نظريه مدار، سهراب سپهري، شعر مدرن، تعهّد ادبي، انسجام شعري.
|
Abstract
|
نقدهايي كه طيّ دورۀ پنجاه سالۀ رواج شعر سهراب سپهري(1359- 1307) متوجّه آن شده است، يا نقدهايي اند كه به قلم ناقدان و شاعران سنّت گرا رفته و هدف آن ها اساساً طعن و تحقير شعر مدرن ايران است و يا نقدهايي اند كه هدف آن ها مشخّصاً تحليل شعر سپهري است و با تمركز بر آن نوشته شده است. نقدهاي دستۀ نخست، تاريخ مصرفي داشته اند كه با تثبيت شعر نو در ايران، به سرآمده. نقدهاي دستۀ دوم در دو ساحتِ 1) نقدهاي غيرنظريه مدار و 2) نقدهاي نظريه مدار قابل ارزيابي و بررسي هستند. نقدهاي غيرنظريه مدار بر شعر سپهري، عمدتاً متوجّه اين موضوعات اند: 1) فقدان تعهّد در شعر سپهري. 2) جدولي بودن شعر سپهري. 3) عدم انسجام شعر سپهري. در مقابل، نقدهاي نظريه مدار، كوشش هاي روش مندي هستند براي بيان معاني ضمني اشعار سپهري. عيبي كه بر اين گونه نقدها متوجّه تواند بود، عمدتاً به اصول و مفروضات آن رويكرد نظري اي بازمي گردد كه نقدهاي مذكور بر مبناي شان صورت گرفته است. از آنجا كه سپهري، يكي از شاعران برجستۀ معاصر است و چه در زمان زندگي و چه پس از درگذشت وي نگاه هاي گوناگون و در جاهايي نيز كاملاً متضاد به شعر وي وجود داشته، جستار پيش رو به شيوۀ تحليلي و توصيفي در صدد نقدِ نقدهاي نوشته شده بر شعر اين شاعر كاشاني برآمده است.
از جمله دستاوردهاي اين جستار آن است كه به گونه شناسي نقدهاي نوشته شده بر شعر سپهري پرداخته و با تحليل آن ها نشان داده است كه كدام نقدها و به چه دلايلي اعتبار پيشين خود را از دست داده و كدام نقدها همچنان حرفي براي گفتن دارند و يا مي توانند داشته باشند.
|
Researchers
|
Mojahed Gholami (First researcher)
|