|
Title
|
پيش بيني كننده هبي قصد رفتاري خشونت در دانش آموزان پسر شهرستان سنندج با استفاده از تئوري رفتار برنامه ريزي شده
|
|
Type
|
Article
|
|
Keywords
|
Not Record
|
|
Abstract
|
از طرف سازمان بهداشت جهاني، خشونت به عنوان يكي از مشكلات جدي در بهداشت و سلامت عمومي معرفي شده است. هدف از اين مطالعه بررسي عوامل پيش بيني كننده قصد رفتارهاي خشونت آميز (كلامي و فيزيكي) با استفاده از تئوري رفتار برنامه ريزي شده در دانش آموزان پسر مقاطع راهنمايي و دبيرستان شهر سنندج مي باشد.
مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي، 475 نفر از دانش آموزان راهنمايي و دبيرستان شهرستان سنندج به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه ايي كه مشتمل بر سؤالات تئوري رفتار برنامه ريزي شده، عوامل دموگرافيك و رفتار گذشته خشونت (كلامي و فيزيكي) بود طراحي گرديد كه پس از تأئيد روايي و پايايي سؤالات، پرسشنامه ها توسط دانش آموزان تكميل گرديدند. تحليل ها از طريق آزمون همبستگي و مدل رگرسيون خطي صورت پذيرفت و پيش بيني كننده هاي قصد رفتارهاي خشونت آميز مشخص شدند.
يافته ها: ميانگين سن دانش آموزان شركت كننده (12/1±70/14) بود كه توزيع آن بين 17-12 سال مي باشد. (5/35 درصد) از دانش آموزان در ماه گذشته اصلاً دعواي فيزيكي نداشته و براي پرخاشگري كلامي نيز در ماه گذشته (9/26 درصد) اصلاً پرخاشگري نكرده بودند، رگرسيون خطي نشان داد كه اجزاء تئوري با همديگر 2/50 درصد از قصد خشونت فيزيكي و 3/37 درصد از قصد خشونت كلامي را پيش بيني مي كنند. پيش بيني كننده ترين سازه براي قصد خشونت فيزيكي، كنترل رفتاري درك شده بود. در خصوص پيش بيني رفتار خشونت فيزيكي و كلامي سازه هاي تئوري با همديگر 3/36 درصد خشونت كلامي و 1/21 درصد خشونت فيزيكي را پيش بيني كردند. پيش بيني كننده ترين سازه براي رفتار خشونت كلامي، قصد رفتاري; و براي خشونت فيزيكي، كنترل رفتاري درك شده بود.
نتيجه گيري: افراد در خشونت فيزيكي غالباً كنترل كمتري را روي رفتار خود احساس مي كنند، و در خشونت كلامي نگرش مثبت آن ها تعيين كننده ي رفتار مي باشد، كه براي كاهش اين پديده در جامعه بايستي بر اين حوزه ها تمركز شود تا با كمك تكنيك هاي مختلف، ميزان كنترل رفتاري افراد را افزايش داده و همچنين نگرش ها را براي زمان مواجهه با خشونت اصلاح و تعديل نمود.
|
|
Researchers
|
Ali Pakizeh (Third researcher) ,
|